Posted in
Labels:
Sinhala,
කවි
|
Friday, November 25, 2011
සිඳී ගිය අතු ඉති අතර
තවමත් වේය
තුරු පතක් දෙකක්;
හේමන්තයට
සමුදෙන්න නොහැකිව,
වැරෙන් පණ නළ
අල්ලා සිටින.
බැලු බැලූ අන් අත
පොළොවට හාදු දෙන
රත්රන් ය;
තුරු හිසෙන් වෙන්ව ගොස්
සිසිරයට,
දෙ-අතම දිගු කරන.
මුතු පබා
2011.11.25
November 25, 2011 at 7:53 PM
hmmmm... lassana adahasak akke... :)
November 25, 2011 at 9:19 PM
වෙනසක් අත ලගම වගේ මට හිතෙන හැටියට..