නොලියවුණු කවිය
හදිසියෙන්ම,
කවක් ලියන්නට සිතුණි.
දවස් ගණනක්ම මිලිනව තිබූ
කවිසිත පුබුදලා-
කවක් ලියන්නට හදවතට
ඕනෑමය.
සිතුවිලි තෙරපෙයි
පදවැල් පෑන් තුඩින්
ගිලිහෙන්න,
අසිහියෙන් මෙන් දඟලයි.
මේසය මත වැතරිච්ච
කටු අකුරු පොත ද,
පුන පුනා බලාසිටියත්
කවක් නම් නැත ලියවුණේ-
නොලියවුණු කවිය,
තවත් කවියක් මැව්වාම විතරයි.
2007.02.28
0 Response to "නොලියවුණු කවිය "
Post a Comment