මට නිදාගන්න බෑ
රුඩෝල්ෆ්
කියලා පුංචි හාවෙක් හිටියා. මේ හා පැටියා හරිම ආසයි එයාගේ නැන්දගෙ ගෙදර
යන්න. ඒ මොකද නැන්දගෙ ගෙදර මේ පුංචි හා පැටියට, එයාගෙම කියල කාමරයක්
තියෙනවා. එයාටම වෙන්වුණ ඇඳක් තියෙනවා. සෙල්ලම් බඩු තියෙනවා. හා පැටිය හරි
ආසයි ඒ සෙල්ලම් බඩු එයාගෙ විතරක් කරගන්න.
ඒත් මේ සැරේ නැන්දගෙ ගෙදර ගිය හා පැටියට පාළුවක් දැනුණා. එයාගේ අයියල, අක්කල, නංගිල, මල්ලිලා නැති නිසා තනිකමක් දැනුණා. තනිකම කොච්චර ලොකුවට දැනුණද කියනව නම් රුඩොල්ෆ්ට නින්ද ගියෙත් නෑ.
ඒක නිසා හා පැටියා එයාගෙ නැන්දගෙන් මෙහෙම ඇහුවා....
“අද රෑ මම වෙන කොහේ හරි නිදා ගන්නද නැන්දෙ ?”
“කොහෙද ?” .... නැන්දත් හා පැටියගෙන් ඇහුවා.
“හොඳ යාළුවෙක්ගෙ ගෙදර”
“රුඩෝල්ෆ් ට හිතෙනව නම්, යාළුවෙක් ගාව හොඳට නිදාගන්න පුළුවන් කියලා, එහෙම කරන්න”. නැන්දා හා පැටියට අවසර දුන්නා.
ඉතින් ඔන්න හා පැටියා එයාගෙ මිතුරු ලේන් පැටියෙක්ගෙ ගෙදර ගිහින් මෙහෙම ඇහුවා....
“අද මට මෙහෙ නිදාගන්න පුළුවන්ද ?”
“මොකෝ බැරි. එන්න එන්න ඇතුළට එන්න.” ලේන් පැටියා ගොඩක් ආසාවෙන්, හා පැටියව පිළිගත්තා.
එදා රෑ තනියම නිදාගන්න නොලැබුණ සතුටෙන්, ලේන් පැටියගේ ඇඳේම හා පැටියත් නිදාගත්තා.
ක්..රා..ක්.... ක්රා..ක් .... ක්..රාක්
ටික වෙලාවක් ගියාට පස්සෙ හා පැටියට සද්දයක් ඇහුණා. ඒත් තද නිදිමත නිසා, හා පැටියට එහෙම්මම ආයෙත් නින්ද ගියා.
ආයෙත් ටික වෙලාවකට පස්සෙ....
ක්රාක්.... ක්රාක් .... ක්රාක්
“මොකද්ද ඒ සද්දෙ” කියාගෙන හා පැටියා ආයෙත් ඇහැරිලා, ඇඳේ ඉඳගත්තා.
හා පැටියගේ කටහඬ ඇහුණ ලේන් පැටියා මෙහෙම කීවා....
“මම මේ ඕක්ගෙඩි වගයක් හපනවා. රෑට හැම වෙලේම මට බඩගින්නක් එනවා. ඒ වෙලාවට මට මොනව හරි කන්න ඕනි”.
“ඔයා මට කරපු ආගන්තුක සත්කාර වලට ගොඩක් ස්තූතියි. ඒත් මේ සද්දෙ මැද මට නිදාගන්න බෑ” කියල කියපු හා පැටියා, ඊළගට ගියේ එයාගේ මිතුරු උරුලෑවෙක්ගෙ ගෙදර.
“යාළුවේ අද මට මෙහෙ නිදාගන්න පුළුවන්ද ?” .... හා පැටියා උරුලෑවගෙනුත් ඇහුවා.
“ඔව් ඔව් .... සියපාරක් ඔව්. කවදාවත් කවුරුවත් මගෙත් එක්ක නිදා ගන්න අහල නෑ....” යි කීව උරුලෑවා, හා පැටියව ඇදගෙනම ගේ ඇතුළට ගිහින්, ඇඳට වැටුණා.
ඒත් වැඩිවෙලාවක් යන්න කලින් දැනුණ දුගඳක් නිසා ඇහැරුණ හා පැටියා, ඇඳේ කෙළවරටම ගිහින් මෙහෙම ඇහුවා....
“මොකද්ද ඒ ගඳ ?”
“මම හිතන්නෙ ගඳ එන්නෙ මං ගාවින්.. මට හොඳටම අමතක වුණා මගේ කාමරයේ තව එක්කෙනෙක් ඉන්නවා කියලා. මම බය හිතෙන හීනයක් දැක්කා. ඒ වෙලාවෙ මගේ ගඳ හොඳටම විහිදෙන්න ඇති ”... කියලා උරුලෑවා කීවා.
“ඔයා මට කරපු ආගන්තුක සත්කාර වලට ගොඩක් ස්තූතියි. ඒත් මේ ගඳත් එක්ක මට නිදාගන්න බෑ” කියල කියපු හා පැටියා, ඊළගට ගියේ එයාගේ මිතුරු ඉත්තෑවගෙ ගෙදර.
”අනේ යාළුවේ මට අද රෑ මෙහෙ නිදා ගන්න පුළුවන්ද ?”
“නැතුව නැතුව, ඔයාට පුළුවන් මගේ ඇඳේම නිදා ගන්න. මම නිදාගන්නම් බිම” කියල ඉත්තෑවා කීවා.
“හුරේ” .... හා පැටියා සන්තෝසෙන් ඉත්තෑවගේ ඇඳේ පෙරළුනා.
ඒත් ටික වෙලාවකට පස්සෙ....“ඌ...යි....ඌ...යි....ඌයි”
හා පැටියා වේදනාවෙන් කෑ ගහලා .... ”මොනවද මේ ඇඳේ තියෙන්නෙ” කියලා ඇහුවා.
“ඒ මගේ ඉත්තෑකූරුනේ. සමහර වෙලාවට මගේ ඉත්තෑකූරු ඇඳේදි ගැලවෙනවනෙ” .... ඉත්තෑවා උත්තර දුන්නා.
“ඔයා මට කරපු ආගන්තුක සත්කාර වලට ගොඩක් ස්තූතියි. ඒත් මේ ඉත්තෑකූරුත් එක්ක මට නිදාගන්න බෑ” කියල, හා පැටියා එහෙනුත් යන්න ගියා.
ඊට පස්සෙ හා පැටියා ආවෙ එයාගේ මිතුරු වලස්පැටියගෙ ගෙදර.
“මට අද මෙහෙ නිදාගන්න පුළුවන්ද?”
“ඔව් ඔව්.... ඔයාගෙ ගෙදර වගේම මෙහෙ ඉන්න පුළුවන්.” වලස් පැටියත් කීවා.
හා පැටියා හිටියේ ගොඩක් මහන්සියෙන්. ඒක නිසා ගේ ඇතුළට ඇවිත් බිම පෙරළුනා විතරයි හොඳටම නින්ද ගියා.
ඒත් ටික වෙලාවකට පස්සෙ ඇහුණ ගෙරවිලි හඬක් නිසා, හා පැටියා ගැස්සිලා ඇහැරුණා.
“අයියෝ අහස ගොරවනව වගේ” කියලයි හා පැටියට හිතුණෙ.
ඒත් ගොරවන්නෙ අහස නෙමෙයි, වලස් පැටියා බව හා පැටියට ඉක්මණින් තේරුම් ගියා.
“මේ ගෙරවිල්ල නිසා මට නිදා ගන්න බෑ” යි හිතුව හා පැටියා, ඊළගට ගියේ එයාගේ යාළු බකමූණගෙ ගෙදර.
“අද රෑ මට මෙහෙ නිදා ගන්න පුළුවන්ද ?”
“ඔයාට මෙහෙ නිදාගන්නම ඕනි නම්, මොකෝ බැරි.... එන්න ඇතුළට.” බකමූණා එයාගෙ යාළුවව ගේ ඇතුළට ගත්තා.
හා පැටියා හිටියේ ගොඩක් මහන්සියෙන් නිසා එයාට හරි ඉක්මණින් නින්ද ගියා.
ටික වෙලාවකට පස්සෙ එළියක් පත්තු වෙලා තියෙනවා නිදාගෙන හිටිය හා පැටියගෙ ඇස් වලට දැනුණ නිසා, එයා ආයෙමත් ඇහැරුණා.
“යාළුවේ ඔය එළිය නිවන්නකෝ” .... හා පැටියා බකමූණට කීවා.
“අනේ ඒකනම් කොහොමටවත් කරන්න බෑ. රෑට තමයි මම පොත් පත් කියවන්නෙ. ඒක නිසයි මම මට හිතුන දේම කරන්නෙ” කියලා, බකමූණා හා පැටියට උත්තර දුන්නා.
“එහෙමනම් ඔයාට හිතෙන විදිහට කියන්නකො යාළුවේ, මට අද රෑ නිදා ගන්න පුළුවන් තැනක්.”
“ආ.... ඒකට උත්තරේ හරිම ලේසියි නේ.... යන්න ගිහින් ඔයාගෙ ඇඳේම නිදා ගන්න”.... බකමූණා උත්තර දුන්නා.
බකමූණා කියපු දේ ඇහුව හා පැටියා, ගොඩක් නිදිමතෙන් ගොඩක් මහන්සියෙන් එයාගෙ නැන්දගෙ ගෙදර යන්න ගියා.
හා පැටියට එයාගෙ ඇඳ දැක්කම ගොඩක් සන්තෝස හිතුණා. ඒක නිසා දුවගෙන ගිහින් එයාගෙ ඇඳට පැන්නා.
ඊට පස්සෙ .... ”අම්මෝ දැනෙන සනීපෙ කියලා අත් කකුල් දිග ඇරියා.”
“හපන සද්ද නෑ, කිසිම ගඳක් නෑ, ඉත්තෑකූරුත් නෑ, කවුරුත් ගොරවන්නෙත් නෑ, කිසිම එළියකුත් නෑ, මම විතරයි.... මම විතරයි මගේ ඇඳේ.... දැන්නම් මට හොඳට නිදා ගන්න පුළුවන්” කීව හා පැටියා රෙද්ද පොරවගෙන හොඳට නිදා ගත්තා.
කතාව: Carol Roth
සිතුවම්: Valeri Gorbachev
පරිවර්තනය: Muthu Paba
කතන්දරය බූන්දිය හරහා කියවන්නට: මට නිදාගන්න බෑ
ඒත් මේ සැරේ නැන්දගෙ ගෙදර ගිය හා පැටියට පාළුවක් දැනුණා. එයාගේ අයියල, අක්කල, නංගිල, මල්ලිලා නැති නිසා තනිකමක් දැනුණා. තනිකම කොච්චර ලොකුවට දැනුණද කියනව නම් රුඩොල්ෆ්ට නින්ද ගියෙත් නෑ.
ඒක නිසා හා පැටියා එයාගෙ නැන්දගෙන් මෙහෙම ඇහුවා....
“අද රෑ මම වෙන කොහේ හරි නිදා ගන්නද නැන්දෙ ?”
“කොහෙද ?” .... නැන්දත් හා පැටියගෙන් ඇහුවා.
“හොඳ යාළුවෙක්ගෙ ගෙදර”
“රුඩෝල්ෆ් ට හිතෙනව නම්, යාළුවෙක් ගාව හොඳට නිදාගන්න පුළුවන් කියලා, එහෙම කරන්න”. නැන්දා හා පැටියට අවසර දුන්නා.
ඉතින් ඔන්න හා පැටියා එයාගෙ මිතුරු ලේන් පැටියෙක්ගෙ ගෙදර ගිහින් මෙහෙම ඇහුවා....
“අද මට මෙහෙ නිදාගන්න පුළුවන්ද ?”
“මොකෝ බැරි. එන්න එන්න ඇතුළට එන්න.” ලේන් පැටියා ගොඩක් ආසාවෙන්, හා පැටියව පිළිගත්තා.
එදා රෑ තනියම නිදාගන්න නොලැබුණ සතුටෙන්, ලේන් පැටියගේ ඇඳේම හා පැටියත් නිදාගත්තා.
ක්..රා..ක්.... ක්රා..ක් .... ක්..රාක්
ටික වෙලාවක් ගියාට පස්සෙ හා පැටියට සද්දයක් ඇහුණා. ඒත් තද නිදිමත නිසා, හා පැටියට එහෙම්මම ආයෙත් නින්ද ගියා.
ආයෙත් ටික වෙලාවකට පස්සෙ....
ක්රාක්.... ක්රාක් .... ක්රාක්
“මොකද්ද ඒ සද්දෙ” කියාගෙන හා පැටියා ආයෙත් ඇහැරිලා, ඇඳේ ඉඳගත්තා.
හා පැටියගේ කටහඬ ඇහුණ ලේන් පැටියා මෙහෙම කීවා....
“මම මේ ඕක්ගෙඩි වගයක් හපනවා. රෑට හැම වෙලේම මට බඩගින්නක් එනවා. ඒ වෙලාවට මට මොනව හරි කන්න ඕනි”.
“ඔයා මට කරපු ආගන්තුක සත්කාර වලට ගොඩක් ස්තූතියි. ඒත් මේ සද්දෙ මැද මට නිදාගන්න බෑ” කියල කියපු හා පැටියා, ඊළගට ගියේ එයාගේ මිතුරු උරුලෑවෙක්ගෙ ගෙදර.
“යාළුවේ අද මට මෙහෙ නිදාගන්න පුළුවන්ද ?” .... හා පැටියා උරුලෑවගෙනුත් ඇහුවා.
“ඔව් ඔව් .... සියපාරක් ඔව්. කවදාවත් කවුරුවත් මගෙත් එක්ක නිදා ගන්න අහල නෑ....” යි කීව උරුලෑවා, හා පැටියව ඇදගෙනම ගේ ඇතුළට ගිහින්, ඇඳට වැටුණා.
ඒත් වැඩිවෙලාවක් යන්න කලින් දැනුණ දුගඳක් නිසා ඇහැරුණ හා පැටියා, ඇඳේ කෙළවරටම ගිහින් මෙහෙම ඇහුවා....
“මොකද්ද ඒ ගඳ ?”
“මම හිතන්නෙ ගඳ එන්නෙ මං ගාවින්.. මට හොඳටම අමතක වුණා මගේ කාමරයේ තව එක්කෙනෙක් ඉන්නවා කියලා. මම බය හිතෙන හීනයක් දැක්කා. ඒ වෙලාවෙ මගේ ගඳ හොඳටම විහිදෙන්න ඇති ”... කියලා උරුලෑවා කීවා.
“ඔයා මට කරපු ආගන්තුක සත්කාර වලට ගොඩක් ස්තූතියි. ඒත් මේ ගඳත් එක්ක මට නිදාගන්න බෑ” කියල කියපු හා පැටියා, ඊළගට ගියේ එයාගේ මිතුරු ඉත්තෑවගෙ ගෙදර.
”අනේ යාළුවේ මට අද රෑ මෙහෙ නිදා ගන්න පුළුවන්ද ?”
“නැතුව නැතුව, ඔයාට පුළුවන් මගේ ඇඳේම නිදා ගන්න. මම නිදාගන්නම් බිම” කියල ඉත්තෑවා කීවා.
ඒත් ටික වෙලාවකට පස්සෙ....“ඌ...යි....ඌ...යි....ඌයි”
හා පැටියා වේදනාවෙන් කෑ ගහලා .... ”මොනවද මේ ඇඳේ තියෙන්නෙ” කියලා ඇහුවා.
“ඒ මගේ ඉත්තෑකූරුනේ. සමහර වෙලාවට මගේ ඉත්තෑකූරු ඇඳේදි ගැලවෙනවනෙ” .... ඉත්තෑවා උත්තර දුන්නා.
“ඔයා මට කරපු ආගන්තුක සත්කාර වලට ගොඩක් ස්තූතියි. ඒත් මේ ඉත්තෑකූරුත් එක්ක මට නිදාගන්න බෑ” කියල, හා පැටියා එහෙනුත් යන්න ගියා.
ඊට පස්සෙ හා පැටියා ආවෙ එයාගේ මිතුරු වලස්පැටියගෙ ගෙදර.
“මට අද මෙහෙ නිදාගන්න පුළුවන්ද?”
“ඔව් ඔව්.... ඔයාගෙ ගෙදර වගේම මෙහෙ ඉන්න පුළුවන්.” වලස් පැටියත් කීවා.
හා පැටියා හිටියේ ගොඩක් මහන්සියෙන්. ඒක නිසා ගේ ඇතුළට ඇවිත් බිම පෙරළුනා විතරයි හොඳටම නින්ද ගියා.
ඒත් ටික වෙලාවකට පස්සෙ ඇහුණ ගෙරවිලි හඬක් නිසා, හා පැටියා ගැස්සිලා ඇහැරුණා.
“අයියෝ අහස ගොරවනව වගේ” කියලයි හා පැටියට හිතුණෙ.
ඒත් ගොරවන්නෙ අහස නෙමෙයි, වලස් පැටියා බව හා පැටියට ඉක්මණින් තේරුම් ගියා.
“මේ ගෙරවිල්ල නිසා මට නිදා ගන්න බෑ” යි හිතුව හා පැටියා, ඊළගට ගියේ එයාගේ යාළු බකමූණගෙ ගෙදර.
“අද රෑ මට මෙහෙ නිදා ගන්න පුළුවන්ද ?”
“ඔයාට මෙහෙ නිදාගන්නම ඕනි නම්, මොකෝ බැරි.... එන්න ඇතුළට.” බකමූණා එයාගෙ යාළුවව ගේ ඇතුළට ගත්තා.
හා පැටියා හිටියේ ගොඩක් මහන්සියෙන් නිසා එයාට හරි ඉක්මණින් නින්ද ගියා.
ටික වෙලාවකට පස්සෙ එළියක් පත්තු වෙලා තියෙනවා නිදාගෙන හිටිය හා පැටියගෙ ඇස් වලට දැනුණ නිසා, එයා ආයෙමත් ඇහැරුණා.
“යාළුවේ ඔය එළිය නිවන්නකෝ” .... හා පැටියා බකමූණට කීවා.
“අනේ ඒකනම් කොහොමටවත් කරන්න බෑ. රෑට තමයි මම පොත් පත් කියවන්නෙ. ඒක නිසයි මම මට හිතුන දේම කරන්නෙ” කියලා, බකමූණා හා පැටියට උත්තර දුන්නා.
“එහෙමනම් ඔයාට හිතෙන විදිහට කියන්නකො යාළුවේ, මට අද රෑ නිදා ගන්න පුළුවන් තැනක්.”
“ආ.... ඒකට උත්තරේ හරිම ලේසියි නේ.... යන්න ගිහින් ඔයාගෙ ඇඳේම නිදා ගන්න”.... බකමූණා උත්තර දුන්නා.
බකමූණා කියපු දේ ඇහුව හා පැටියා, ගොඩක් නිදිමතෙන් ගොඩක් මහන්සියෙන් එයාගෙ නැන්දගෙ ගෙදර යන්න ගියා.
හා පැටියට එයාගෙ ඇඳ දැක්කම ගොඩක් සන්තෝස හිතුණා. ඒක නිසා දුවගෙන ගිහින් එයාගෙ ඇඳට පැන්නා.
ඊට පස්සෙ .... ”අම්මෝ දැනෙන සනීපෙ කියලා අත් කකුල් දිග ඇරියා.”
“හපන සද්ද නෑ, කිසිම ගඳක් නෑ, ඉත්තෑකූරුත් නෑ, කවුරුත් ගොරවන්නෙත් නෑ, කිසිම එළියකුත් නෑ, මම විතරයි.... මම විතරයි මගේ ඇඳේ.... දැන්නම් මට හොඳට නිදා ගන්න පුළුවන්” කීව හා පැටියා රෙද්ද පොරවගෙන හොඳට නිදා ගත්තා.
කතාව: Carol Roth
සිතුවම්: Valeri Gorbachev
පරිවර්තනය: Muthu Paba
කතන්දරය බූන්දිය හරහා කියවන්නට: මට නිදාගන්න බෑ
April 2, 2015 at 5:08 AM
හී හී. අවරුදු ගානක් අතීතයට ගියා කතාව කියවනකොට
April 2, 2015 at 2:51 PM
හරිම අගෙයි......................... පුංචි කාලෙට ගියා වගේ