මල් කම්කරුවා (නො)කී කවිය
දුකට පුදන මල්
තුටින් පුදන මල්
ජය පැරදුම ළග
සැමදා නෙක මල්
නත්තල අවුරුදු
සමරන අපෙ මල්
මව්පිය දිනයට
සෙනෙහස කැටි මල්
උපන් දවසට
පාට පොකුරු මල්
අතැඟිලි බැඳෙද්දි
තේරුම් ඇති මල්
දාඩිය ශ්‍රමයෙන්
යසට වැඩුණු මල්
අතට පිච්චියක්
දී ඉගිලෙයි මල්
අපට උරුම කර
ලුණුදිය රත්මල්
මුතු පබා
:)
:(
:))
:((
=))
=D>
:D
:P
:-O
:-?
:-SS
:-f
d(
:-*
b-(
h-(
g-)
5-p
y-)
c-)
s-)
d-)
w-)
:-h
:X
February 4, 2011 at 4:10 AM
ලස්සනයී...
ජය වේවා...!!
February 4, 2011 at 7:10 AM
මල් කම්කරුවට විතරක් නෙවෙයි අනෙක් දේවල් වලදීත් ඒ ආනිශංසෙම තමයි. බතත් එළවලුවත් සපයන ගොවියටත් අන්තිමට වෙන්නෙ ඒ ටිකයි. ඒත් ඇත්ත වශයෙන්ම බැලුවොත් ඔවුන් තමයි මනුෂ්‍යත්වය ආරක්ෂා කරන්නෙ. මොන උත්තමය වුණත් සදාකාලික ණයගැති වෙන්නෙ මොවුන්ටයි ඒ බව නොදැණුනත්.
හැමදාම වගේ ලස්සනයි අදහස..
February 4, 2011 at 7:35 PM
ස්තූතියි! සෝරෝ.. :)
Outsider.. ඔව් ඇත්ත.. සහතික ඇත්ත..
February 5, 2011 at 5:20 AM
හිනාවෙලා ඉන්න හැමෝගෙම වාගේ හිතේ තියෙන්නේ දුක විතරයි.