තටුලද ස්වප්නය
වළදාපු ස්වප්නයකට
තටු ඇවිත්
හදකුටියෙ පියාඹයි
ඒ අතට මේ අතට
දෙනෙත මුලාකර
රැගෙන යන්නට තැත් දරයි
මීදුම් හදමඩල
භයංකර ආදර නිම්නයට
පහන් කරවමි හදවත අවදියෙන්
දෙනෙත කවුළුව නොපියවා
සෙනෙහසක් නොලදුවත් සැපකි
කරුණාවක තෙතක් නැති
මායා ස්වප්නයකින්
තරු දෙනෙත
ලුණු දියෙන් නොපුරවා
මුතු පබා
2007.02.11
Read Users' Comments (7)
